|
Vinkeveen
Een bundeltje broekriemen bungelt aan de deurknop van de woning van Jan en Alie Stoof in Vinkeveen. De gewoonste zaak van de wereld, want op de stoep bij hen worden wel vaker spullen achtergelaten voor de maandelijkse rommelmarkt van de gereformeerde kerk. Jan en Alie slaan deze spullen op op de benedenverdieping van hun stulp; het voormalige treinstation van Vinkeveen aan de opgeheven Haarlemmermeerspoorlijn. Lampen, boeken, kandelaars en glazen; de oude vertrekhal en het kantoor achter het loket staan er vol mee. Groene geglazuurde stenen sieren de entreehal. 'De koperen handvatten zitten nog altijd aan de laatjes war de kaartjes in bewaard werden,' wijst Jan tussen de dozen. 'De lambrisering aan de muren van de wachtkamer fungeerde vroeger als rugleuning van de zitbankjes.' Tussen 1915 en 1950 trokken er dagelijks personentreinen voorbij en tot 1986 enkel nog goederentreinen. Sinds enkele jaren is het spoor zelfs helemaal uit het landschap verdwenen. Jan en Alie trokken 34 jaar geleden al in het karakteristieke pand. 'Na de sluiting van het station begon ik een eigen fietsenzaak. Achter het loket repareerde ik brommers en fietsen. De ruimte waar pakketten werden ingeleverd en opgeslagen was het magazijn. De oude wachtruimte werd gehuurd door een stoffeerder,' vertelt Jan. Op de bovenverdieping woonde aanvankelijk een oude brugwachter met zijn vrouw. Toen die slecht ter been werden en verhuisden naar elders, trokken Jan en Alie erin. 'Er moest een hoop aan gebeuren. Er was geen badkamer en verder maar twee kamertjes. Daar heb ik er vijf van gemaakt voor onze kinderen.' De zee van ruimte onder hun woning, die ze huren van de spoorwegen, wordt gebruikt voor meerdere doeleinden. Onder meer als steunpunt voor postbodes en natuurlijk de opslag van tweedehands spullen. Iedereen weet station Vinkeveen nog te vinden. 'Dag Jan, toch open dag?,' vraagt een man met hoed met een pick-up in z'n handen.
|
